Chor „Łužyca“ - Cottbus

Der niedersorbische Chor „Łužyca“ aus Cottbus ist ein gemischter Chor und wird von Lubina Žurec-Pukačowa seit 1996 künstlerisch angeleitet.

 „Łužyca“ heißt deutsch „Lausitz“, denn die Chormitglieder stammen aus den verschiedenen Regionen der Lausitz - der Region um Bautzen, der Hoyerswerdaer Region und aus der Niederlausitz.

Der 1992 gegründete Chor pflegt ausschließlich slawisches Liedgut osteuropäischer Länder, vor allem aber niedersorbische und obersorbische Volkslieder, Choräle u. a. in 4-stimmigen Sätzen auf einem hohen künstlerischen Niveau. Instrumente wie der sorbische Dudelsack, die Drehleier, Violinen und Akkordeon unterstützen den Chor. Die Besonderheit dabei ist, dass diese auch gleichzeitig von Sängerinnen und Sängern des Chores gespielt werden.

Das Lieder-Repertoire zeugt vom "fröhlichen Leichtsinn", von "aufgeräumter Heiterkeit" und einer „unvertilgbar guten Laune“. Manche entstammen sogar sorbischen Oratorien, die vor ca. 150 Jahren geschrieben wurden und durch die Gesangsbewegung um 1900 den Weg ins Volk erlangten.

Auftritte führten den Chor bisher durch die gesamte zweisprachige Lausitz zu zahlreichen sorbischen Veranstaltungen, aber auch nach Berlin, dem Rheinland, nach Kroatien oder zu den polnischen und tschechischen Nachbarn.

Kontakt/kontakt:
Milena Stockowa
organisatorische Leiterin/wjednica

Wendisches Haus/Serbski dom
August-Bebel-Straße 82/
August-Bebelowa-droga 82
03046 Cottbus/Chóśebuz

Tel. 0355 48576468
stiftung-lodka@sorben.com

Chor "Łužyca" spiwa pśecej pyšny strusk serbskich spiwanjow, wuzwólonych z našeje bogateje serbskeje muzikoweje kultury. Naše pó źělach prastare ludowe pěsnje a štucki su pśez stolěśa dłujko až do pśibytnosći žywe wóstali. Su to spiwy z wótmachom a wjasołosću, ale wóni su teke melancholiske a tužne a maju za wětšy źěl take melodije, kótarež tak pšawje wótbłyšćuju dušu našych krajanow.

Naše serbske ludowe spiwy wulicuju, co su naše prědowniki zacuwali, co su wšo nazgónili a kak su žywe byli. Spiwy se wuznamjeniju pśez swójo wopśimjeśe, wobłuk a wjelerakosć. Wóni su wažne a směšne, wjasołe a tužne, jadnore a pśeklapane, pokazuju cuśiwu wutšobu, źiwu kšutosć, zawisnosć. We nich se wotbłyšćujo tak młogi bok našogo rozyma a našeje wutšoby. Wobchowali su se naše spiwy na wejsańskich pśězach. Tam su je w zajźonych 150 lětach ludowědniki a muzikowe wědomnostniki wótsłuchali, napisali a wudali, ako na pśikład Leopold Haupt a Jan Arnošt Smolaŕ, Adolf Černy, Ludvík Kuba a druge. Zběrki su nam wažne žrědło, teke za našo źinsajšne serbske spiwanje.

Toś tu tradiciju co dalej wjasć chor "Łužyca", kenž jo se w měrcu lěta 1992 w Chóśebuzu w Serbskem domje załožył. Z lěta 1998 nawjedujo Lubina Žurec-Pukačowa, sobuzałožarka chora a muzikowa pedagogowka wuspěšnje naš chor.

Comy ga sobu k tomu pśipomogaś, aby se naša rědna a bogata serbska rěc napśecej zdźaržała. Togodla jo naš repertoire teke cysto dolnoserbski. W slědnych lětach su hyšći górnoserbske, pólske, česke a słowakske, kroatiske a ukrainske spiwy k tomu pśišli.
órneje Łužyce póchadujuce spiwarki nose Worjejsku a Budyšyńsku ewangelsku drastwu.

Wósebny wjerašk wob lěto jo spiwanje śichy pětk w Dešańskej cerkwi, źož wustupujomy we swěźeńskej drastwje jatšownych spiwarkow: w zelenej kóšuli, z běłymi cypjelami a běłeju lapu, w carnej dypkatej šorcy a carnej polce. Pśedstajamy tak na wěsty nowy part to něgajšne jatšowne spiwanje w Dolnej Łužycy. Pó starej wašni zgłosujomy spótne a jatšowne kjarliže, tak, ako su to něga naše stare mamy hyšći gótowali. Až do kóńca 50tych lět jo ten nałog w Dolnej Łužycy hyšći žywy był.
Kšute městno w našom repertuarje maju tejerownosći dalšne serbske kjarliže, kótarež na gódownej namšy w Chóśebuskej Serbskej cerkwi a na jatšownej namšy pónjeźele w Picnju spiwamy.

Sorbische/wendische Trachten

Jede Sängerin trägt die entsprechende heimatliche Trachtenvariante. Die Festtagstracht der verheirateten Frauen aus der Niederlausitz unterscheidet sich noch in den entsprechenden Formen der Kopftücher der jeweiligen Kirchgemeinden: Einige tragen das große Kopftuch. z. B. aus dem Burger oder dem Peitzer Kirchspiel, das kleine spitz gebundene Kopftuch aus dem Dissener Kirchspiel und das kleine gebundene Tuch aus der Region um Lübbenau. Die Hoyerswerdaer Tracht und die evangelische Tracht um Bautzen sind ebenfalls vertreten.

Serbska drastwa

Na wustupach pśedstajamy našu serbsku swěźeńsku drastwu, kužda spiwarka tu wariantu swójeje rodneje jsy. To wěsće jo jadnorazne, gaž to pśirownujomy ze drugimi serbskimi chorami Łužyce. My spiwarki z Dolneje Łužyce se rozeznawamy hyšći pó wšakich wariantach lapy, ako su  wězane pó Hochoskej, Bórkojskej, Dešańskej, Picańskej, Brjazyńskej abo Lubnjojskej wósaźe. Z Górneje Łužyce póchadujuce spiwarki nose Worjejsku a Budyšyńsku ewangelsku drastwu.